Free Call 210-38.00.259

Ο Νόμος της Μνήμης

10,00

Category: Tag: Product ID: 2066

Description

Ο «Νόμος της Μνήμης» αναφέρεται στη συλλογική Μνήμη, στη παραποίηση, στην εξασθένηση και στην εκμετάλλευσή της – αναδεικνύοντας την αξία της για την ομοψυχία και το μέλλον του λαού μας.

Ένας φακός στα έγκατα της καταστροφής, εκεί όπου εκρηκτικά υλικά σιγο-βράζουν, διατηρώντας ένα θλιβερό μίγμα διαχωρισμού και διαμελισμού.

Εκεί όπου σέρνεται μια τεράστια Ανακόντα,  που καιροφυλακτεί να τυλιχτεί θανάσιμα γύρω από τα θύματά της.

Ένα εφιαλτικό φίδι που κρατάει φοβισμένο, παραπλανημένο και παράλυτο τον λαό μας.

Ένας διεστραμμένος εφιάλτης!

 

Νίκος Περέλης

 

ISBN : 978-618-5563–13-4    Α΄ Έκδοση  Ιανουάριος 2022           

ΣΕΛΙΔΕΣ: 114, ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 14cm Χ 21cm

ΛΙΑΝΙΚΗ ΤΙΜΗ: 10.00 Ευρώ με Φ.Π.Α.

 

ΣΥΓΓΡΑΦEΑΣ:

Ο Νίκος Περέλης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη, σπούδασε στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο Πανεπιστήμιο LAVAL του Κεμπέκ και συμμετείχε σε διεθνή σεμινάρια διακεκριμένων δασκάλων του θεάτρου. Ξεκίνησε ως συνιδρυτής του Θεάτρου Νέας Ιωνίας, το 1965 και στη διάρκεια της δικτατορίας, προσπάθησε εντός των επιτρεπομένων περιθωρίων, να δημιουργήσει θεατρικό αντίλογο, που παρά την αποδοχή της κριτικής και του κοινού, φιμώθηκε (θεατρική ομάδα Κύκλος-θέατρο 70). Μικρή ανάσα στο Θέατρο Τέχνης του Κ. Κουν και καταφυγή στο Κεμπέκ του Καναδά, όπου σπούδασε (παν/μιο LAVAL) δίδαξε (στο Κονσερβατουάρ) και σκηνοθέτησε αρχαίο δράμα («Τρωάδες», σε μετάφραση Σαρτρ και «Εκάβη» του Ευριπίδη, σε μετάφραση Γκυ Ζενέ) και νεοελληνικά έργα («Μουσικοί» του Γ. Σκούρτη, μετάφραση Ρένα Κοντογιάννη και «Χάσαμε τη θεία στοπ» του Γ. Διαλεγμένου, μετάφραση Ζακ Μπουσάρ). Η δημιουργία του “Theatre Populaire de l’ Ave. du Park” στο Μόντρεαλ, με τη συνεργασία Ελλήνων φοιτητών και γαλλόφωνων καλλιτεχνών, ήταν ένας ισχυρός πολιτισμικός αντίλογος ενάντια στη δικτατορία, που δεν την άφησε αδιάφορη. Οι παραστάσεις του έδωσαν το στίγμα της καταπίεσης και της βαναυσότητας στη  χώρα μας. Συνεργάστηκε, επίσης, με το Radio Centreville, όπου σε μόνιμη εκπομπή μετέδωσε νεοελληνικά κείμενα, ποίηση και θέατρο (Ρίτσος, Βάρναλης, Σολωμός, Κεχαΐδης, Κάλβος κ.ά.) Το 1977 επέστρεψε στην Ελλάδα και συνεργάστηκε με το Κρατικό θέατρο Βόρειας Ελλάδας, όπου σκηνοθέτησε τον «Κύκλο με την κιμωλία» του Μπρεχτ, τον «Χορό του Λοχία Μασγκρέηβ» του Άρντεν, τους «Παλαιστές» του Καρρά, τα «Παντρολογήματα» του Γκόγκολ, το «Ένας μήνας στην εξοχή» του Τουργκένιεφ κ.ά. Στη συνέχεια σκηνοθέτησε στο Εθνικό Θέατρο την «Ανάκριση» του Πέτερ Βάις, την «Εκάβη» του Ευριπίδη, στους «Δεσμούς» της Ασπ. Παπαθανασίου, στο Ηρώδειο (φεστιβάλ Αθήνας) την «Ιφιγένεια στην Ταυρίδα» με την Έλσα Βεργή, στο Φεστιβάλ Επιδαύρου τον «Ιππόλυτο» με το Εθνικό θέατρο, την «Ταραντέλλα» του Σκαρπέτα στο θέατρο Καισαριανής κ.ά. Συνολικά σκηνοθέτησε στα κρατικά, στα δημοτικά και στο ελεύθερο θέατρο περί τα 150 έργα, από το 1965 μέχρι σήμερα. (Τσέχωφ-Ίψεν-Στρίντμπεργκ-Μολιέρο-Πιραντέλλο-Αριστοφάνη κ.ά) Σκηνοθέτησε αρχαίο δράμα (κυρίως έργα του Ευριπίδη) στην Επίδαυρο, Ηρώδειο, Λυκαβηττό, στο Κεμπέκ, στην Αρχαία αγορά, στην Πειραματική του Εθνικού θεάτρου, στο Φεστιβάλ Φιλίππων-Θάσου (Τρωάδες-Εκάβη-Ιφιγένεια στην Αυλίδα-Ιφιγένεια στην Ταυρίδα-Ορέστης-Ηλέκτρα, Ιππόλυτος) και σε επαρχιακές περιοδείες. Το 1983 δημιούργησε το «Θέατρο 3ης Σεπτεμβρίου» στο κέντρο της Αθήνας, (έργα Στρίντμπεργκ, Ίψεν, Μολιέρου, Γουέσκερ, Περέλη κ.ά.) και το 1984 ανέλαβε τη διεύθυνση  -παράλληλα- του Δημοτικού Θεάτρου Πάτρας και το 1987- 1990 το Δημοτικό Θέατρο Ιωαννίνων, όπου προσπάθησε να ανακατατάξει το εργασιακό και καλλιτεχνικό επίπεδο και να στρέψει την παρακμιακή ρουτίνα, σε δημιουργικότερους στόχους. (Λεπτομέρειες στο βιβλίο του «Ο Κώδικας της Μάσκας» εκδόσεις Προσκήνιο 2010). Στα Δημοτικά θέατρα σκηνοθέτησε Σαίξπηρ, Ευριπίδη, Αναγνωστάκη κ.ά. Δίδαξε θέατρο στο Κονσερβατουάρ του Κεμπέκ, στη Σχολή Κατσέλη, στη Σχολή του ΚΘΒΕ, στο εργαστήρι του Εθνικού και στη Σχολή Βεάκη. Παρά τα φαινόμενα, ως ηθοποιός έπαιξε σποραδικά και κατ’ εξαίρεση: τον Μπόρκμαν (Ίψεν) στην Πειραματική του Εθνικού Θεάτρου, τον Κρόγκσταντ (Νόρα-Ίψεν) στο θέατρο της 3ης Σεπτεμβρίου, τον Χαμ (Τέλος του παιχνιδιού-Μπέκετ) στο θέατρο Πολιτεία, τον Στόκμαν (Εχθρός του Λαού-Ίψεν) στο θέατρο της Ημέρας, τον Αδάμ (4 εποχές-Γουέσκερ) στο θέατρο 3ης Σεπτεμβρίου. Το 1995 πρότεινε στο Εθνικό Θέατρο τη δημιουργία της ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ, που με τον «ΑΔΕΙΟ ΧΩΡΟ» και το «ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΗΘΟΠΟΙΩΝ» απετέλεσαν (για πρώτη φορά στην ιστορία του Εθνικού Θεάτρου) μια τρισυπόστατη υποδομή άσκησης, έρευνας και δημιουργίας, νέων, κυρίως, θεατρανθρώπων, με τη συνεργασία έμπειρων δασκάλων (Πανεπιστημιακοί, σκηνοθέτες, θεατρολόγοι, γλωσσολόγοι, συγγραφείς, κριτικοί κ.ά.). Με την πρωτοβουλία του και τη διευθυντική του ιδιότητα, για πέντε χρόνια, στήριξε και ανάδειξε το εγχείρημα σε θεσμικό επίπεδο, μέχρι το 2001, όταν η γνωστή Εθνική γάγγραινα το αποστείρωσε, αντικαθιστώντας το μ’ έναν «θίασο παραστάσεων», διατηρώντας ως καρύκευμα τη δομή του και τους στόχους του. (περισσότερες πληροφορίες στο βιβλίο: «Υπόγειος χώρος»-εκδόσεις Προσκήνιο). Το 1983 και το 1992 έλαβε από το Υπουργείο Πολιτισμού, το κρατικό βραβείο θεάτρου για τα έργα του «Η φελάχα Γιουλαλάμ» και «Η Μοναξιά των σκουληκιών». Το 2010 τιμήθηκε από την ιδιαίτερη πατρίδα του, με το μετάλλιο της Πόλης.

 

Βιβλιογραφία

Α. ΘΕΑΤΡΟ: Το «Αστραπόβροντο» εξαντλημένο (Λαϊκό θέατρο Θεσσαλονίκης 1978). Η «Μπόμπα» εκδόσεις Δωδώνη (Θέατρο Αναλυτή 1981, Θέατρο 3ης Σεπτεμβρίου 1984, Δημοτικό Ρόδου 1984, ΕΡΤ 1984). Η «Φελάχα Γιουλαλάμ» εκδόσεις Θεμέλιο, εξαντλημένο (Θέατρο 3ης Σεπτεμβρίου 1983, ΕΡΤ 1984). Η «Μοναξιά των Σκουληκιών» εκδόσεις Δωδώνη (Εθνικό Θέατρο 1994). Το «Τελευταίο μήνυμα» εκδόσεις Δωδώνη (Θέατρο Εντροπία 2005). Η «Χώρα στον πάτο» εκδόσεις Δωδώνη (Θέατρο της Ημέρας 2007). Η «Πόλη στον πάτο» εκδόσεις Αγγελάκη (Θέατρο Λύχνος 2014). Η «Μπόμπα» (γ΄γραφή) εκδόσεις Δωδώνη (Θέατρο Παραμυθίας 2019). «Συμβόλαιο τιμής» εκδόσεις Δωδώνη. «Η επιστροφή της Φελάχας» εκδόσεις Αγγελάκη 2017. «Οδυσσέας, το λιοντάρι της Ρούμελης» εκδόσεις Αγγελάκη 2021. «Ο Νόμος της Μνήμης» εκδόσεις ΟΤΑΝ 2021.

Β. Άλλα βιβλία: «Υπόγειος χώρος» εκδόσεις Προσκήνιο 2002. «Ο Κώδικας της Μάσκας» εκδόσεις Προσκήνιο 2010. Η «Διαθήκη του Αχιλλέα» (διηγήματα) εκδόσεις Αγγελάκη 2014. «Το θέατρο ως κύτταρο παιδείας και πολιτισμού και ως κατανάλωση» εκδόσεις Αγγελάκη 2014.

Γ.Μεταφράσεις: Στρίντμπεργκ «Μητρική Στοργή» – «Μπροστά στο θάνατο»(Δωδώνη). Ιψεν «Ένας εχθρός του λαού» (Αγγελάκης). Τζόυς «Οι εξόριστοι» (Δωδώνη). Ίψεν «Όταν εμείς οι νεκροί ξυπνήσουμε» (Δωδώνη). Γκολντόνι «Ο ψευταράς» (Δωδώνη). Σκαρπέτα «Ταραντέλλα» (Δωδώνη). Στρίντμπεργκ «Ο χορός του θανάτου» (Αγγελάκης). Άρντεν «Ο χορός του λοχία Μασγκρέηβ» (Αγγελάκης), Ίψεν «Νόρα» (ανέκδοτη) και «Γιόν Γκάμπριελ Μπόρκμαν» (ανέκδοτη).