Description
Σε μια σερβική κωμόπολη της Βοϊβοντίνας ένας νεαρός, χαρισματικός μοναχός έρχεται να αντικαταστήσει τον παλαιό διάκονο που εγκαταλείπει τώρα τη γραφική εκκλησία της Θεοτόκου με την ξεχωριστή εκκλησιαστική χορωδία. Αφοσιωμένος στην ιερή αποστολή του θα διακονήσει και θα εμπνεύσει τους ενορίτες του, ανάμεσά τους και την ευλαβή και ασκητική Άννα Νεντίτσεβα, για την οποία μουσική και Εκκλησία συνοστεώνουν τη ζωή. Μέσα από τη συνάφεια και τη συνεργασία στον ναό και τη χορωδία, θα αναπτυχθεί μεταξύ των δύο νέων ένας εναργής πνευματικός και ψυχικός δεσμός, που, όμως, θα προσλάβει στην πορεία ένα ερωτικό περιεχόμενο άνδρα-γυναίκας. Το έργο πραγματεύεται τον θείο και τον ανθρώπινο έρωτα, τον μοναχικό βίο και τη δοκιμασία, αλλά και την τέχνη και τη μουσική. Ψηλαφίζει την αγάπη στις διαφορετικές της υποστάσεις, παρακολουθώντας ψυχογραφικά τις συναισθηματικές αναταράξεις και, κυρίως, τις συνειδησιακές διεργασίες των δύο προσώπων, ιδιαίτερα στο φως της μοναχικής άσκησης και της εκκλησιαστικής ζωής· τον εσωτερικό διάλογο και τις περιπλοκές στον μικρόκοσμο της καρδιάς, αλλά και στον μικρόκοσμο της επαρχιακής κοινωνίας.
Συγγραφέας: Isidora Sekulić
Μετάφραση: Ρέννος Οιχαλιώτης
ISBN: 978-618-5930-09-7
ΣΕΛΙΔΕΣ: 288, ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 14cm Χ 21cm
ΛΙΑΝΙΚΗ ΤΙΜΗ: Ευρώ 16.60 με Φ.Π.Α.
Ισιδώρα Σέκουλιτς (1877-1958)
Η Ισιδώρα Σέκουλιτς υπήρξε μια από τις κορυφαίες μορφές της σερβικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Ήταν συγγραφέας και δοκιμιογράφος. Το 1950 η Σερβική Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών την αναγνώρισε ως την πρώτη γυναίκα μέλος της, τιμώντας τη σημαντική συμβολή της στη σερβική λογοτεχνία και πολιτισμό.
Γεννήθηκε στο Μοσόριν της Βοΐβoντίνας, τότε μέρος της Αυστροουγγαρίας. Σπούδασε θετικές επιστήμες και φιλοσοφία, και διέπρεψε ως πολύγλωσση διανοούμενη με διεθνή μόρφωση και ορίζοντες. Ταξιδεύοντας εκτενώς στην Ευρώπη, εμπνεύσθηκε έργα όπως το σημαντικό Γράμματα από τη Νορβηγία (1914) και το Σαπουτνίτσι (1913) και το Χρονικό του Κοιμητηρίου μιας Κωμόπολης (1940).
Το έργο της χαρακτηρίζεται από βαθύ στοχασμό, ηθική ευαισθησία και έντονο ψυχολογικό βάθος. Με ύφος εναργές και έντονο, η Σέκουλιτς διαμόρφωσε μια ξεχωριστή λογοτεχνική φωνή που συνδυάζει την παράδοση με τον εκσυγχρονισμό.
Ρέννος Οιχαλιώτης
Ρέννος Οιχαλιώτης (1964-2024)
Ο Ρέννος Οιχαλιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Ιστορικό-Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Αθηνών και πήρε μεταπτυχιακούς τίτλους ειδίκευσης στη Νεότερη Ευρωπαϊκή και Βαλκανική Ιστορία από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (Κολέγιο Αγ. Αντωνίου) και του Λονδίνου (Σχολή Σλαβικών και Ανατολικοευρωπαϊκών Σπουδών / SSEES) αντίστοιχα. Μετέβη με υποτροφία στο Βελιγράδι και συνέχισε την έρευνά του για το διδακτορικό του με θέμα τις διπλωματικές Ελληνοσερβικές σχέσεις στο τέλος του 19ου αιώνα.
Έγραψε με τον Π. Στεφανέα το μυθιστόρημα Livewire: η ευαγής επανόρθωση (Γαβριηλίδης: Αθήνα, 2006) που επανεκδόθηκε ως Το ατσαλένιο νησί Livewire (΄Οταν: Αθήνα, 2021) και τη συλλογή διηγημάτων Εφ(ι)αλτήριο (Αρμός: Αθήνα, 2012). Συνέγραψε (με την Π. Γιαννοπούλου Κάτσου) τον Σύγχρονο Δοκιμιακό Λόγο (Σαββάλας: Αθήνα, 2018). Μετέφρασε από τα σερβικά Τα ‘Εργα της Αγάπης Μένουν του Βλάντετα Γιέροτιτς (Εκδ. Άθως: Αθήνα, 2001) και από τα αγγλικά μεγάλο μέρος της συλλογής Βυζαντινή Αγιολογία, Οι περίοδοι και οι τόποι (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης: Ηράκλειο, 2025).
